خلیج همیشه فارس ایران و ایرانی

خلیج فارس در دوره ایران باستان

قدمت خلیج فارس با همین نام چندان دیرینه‌است که عده‌ای معتقدند «خلیج فارس 

گهواره تمدن جهان یا خاستگاه نوع بشر است.» ساکنان باستانی این منطقه، 

نخستین انسان‌هایی بودند که روش دریانوردی را آموخته و کشتی اختراع کرده و 

شرق و غرب را به یکدیگر پیوند داده‌اند. قدیمی‌ترین نامی که به این شاخاب داده 

شده، نارمرتو (narmarratu) است که توسط آشوریانی که قبل از ورود آریایی‌ها 

در فلات ایران می‌زیستند به کار می‌رفته و به معنی رود تلخ بوده است.

و همچنين در سرزمين باستاني ايلام كهن كه سفر هاي دريايي خود را ازشهر ليان 

كه بندر بوشهر كنوني است انجام مي دادند كه نارمارتو يا درياي پارس مي ناميدند

كه مسير در يايي آنها از ليان به هرموز (هرمز) و درياي اريتره يا عمان امروزي و از 

آنجا به درياي آزاد بود.از زمان شكل گيري پادشاهي ماد در 788 ق.م كه به وسيله ديا كو شكل 

گرفت امپراتوري ايران شكل قوي تري به خود گرفت و به صورت مستقل از راه خشكي و دريا به 

مبادلات اقتصادي وسفر هاي نظامي مي پرداختند.  كه در اين زمان نيز خليج فارس به درياي 

پارس سينوس پرسيكوس و يا هچا پارس اي تي (دريايي كه از پارس مي آيد ) نام گرفت.

                     

خليج فارس دوران هخامنشی

با آنكه مادها يوغ بندگي واستعمار آشوريان را از گردن نهادند وطي جنگهاي چندين 

ساله آشوريان را از بين بردند وحكومت ثروتمند ليدي را سركوب و مطيع خود 

ساختند وامپراتوري قدرتمند كه يكه تاز دنياي باستان را تشكيل دادند  ولي به جهت 

اختراع خط وشروع تاريخ از زمان حكومت هخامنشيان دريانوردي  ایرانیان به صورت 

نظامي  در خلیج فارس را، به قریب پانصد سال پیش از میلاد مسیح و در دوران 

سلطنت داریوش اول نسبت مي دهند .داریوش بزرگ، نخستین ناوگان دریایی جهان 

را به وجود آورد. کشتی‌های او طول رودخانه سند را تا کرانه‌های اقیانوس هند 

و دریای عمان و خلیج فارس پیمودند، و سپس شبه جزیره عربستان را دور زده و تا 

انتهای دریای سرخ کنونی رسیدند. او برای نخستین بار در نزدیکی کانال سوئز مدرن 

فرمان کندن کانالی را داد و کشتی‌هایش از طریق همین کانال به دریای مدیترانه راه 

یافتند. در کتیبه‌ای که در محل این کانال به دست آمده نوشته شده‌است «من 

پارسی هستم. از پارس مصر را گشودم. من فرمان کندن این کانال را داده‌ام از رودی 

که از مصر روان است به دریایی که از پارس آید پس این جوی کنده شد چنان که 

فرمان داده‌ام و ناوها آیند از مصر از این آبراه به پارس چنان که خواست من بود.» 

داریوش در این کتیبه (تصوير بالا)از خلیج فارس به نام «دریایی که از پارس می‌آید» 

نام برده‌است. در کتاب اوستا اگرچه از نام خلیج فارس بطور صریح نام برده نشده اما 

در مهر یشت در مبحث مهر یا میترا اشاره‌ای نیز به اروندرود شده‌ است که در آن 

دوره ارونگ گفته می‌شده‌ است

   

در میان یونانیان باستان

یونانی‌های باستان، از جمله بطلمیوس، این خلیج را «پرسیکوس سینوس» 

یا «سینوس پرسیکوس» که همان خلیج فارس است، نامیدند. از آنجا که این

نام برای نخستین بار در منابع درست و معتبر تاریخی که غیر ایرانیان نوشته‌اند 

آمده‌است، هیچ گونه شائبه نژادی در وضع آن وجود ندارد. چنان که یونانیان 

بودند که نخستین بار، سرزمین ایران را نیز «پارسه» و «پرسپولیس» یعنی شهر 

یا کشور پارسیان نامیدند.

نقشه زيریک نقشه قدیمی که قلمرو حکمرانی اسکندر را پس از فتح ایران و 

قسمتی از هند نمایش می‌دهد.

نام خلیج فارس در این نقشه واضح است

استرابن جغرافیدان سدهٔ نخست میلادی نیز به کرات در کتاب خود از خلیج فارس  

با لفظ پرسیکون کای تاس (Persikonkaitas) نام برده‌است که معادل تحت اللفظی 

خلیج فارس است. وی محل سکونت عرب‌ها را بین دریای سرخ و خلیج فارس 

عنوان می‌کند. همچنین فلاریوس آریانوس مورخ دیگر یونانی در قرن دوم میلادی، 

در کتاب تاریخ سفرهای جنگی اسکندر از این خلیج به نام «پرسیکون کیت» که 

چیزی جز خلیج فارس نیست نام می‌برد كه در اين سفر جنگي نئارخوس سردار 

اسكندر از پتاله كه از پاكستان كنوني است از طريق در ياي مكران (عمان) 

عازم تنگه هرموزي (هرمز) شد به يوتي ها حمله برد و از آنجا از طريق درياي 

پارس به شوش كه پايتخت ايران در دوره هخامنشيان بود رهسپار شد.

نظرات شما عزیزان: